Η αστρολογία είναι …. Γήινη !

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ

Άστρο + λόγος

Τέχνη που μελετά τις σχέσεις ανάμεσα στις κινήσεις  των πλανητών και στα γήινα συμβάντα, τόσο σε προσωπικό επίπεδο όσο και σε κοσμικό.
Μάλλον γεννήθηκε στην κεντρική Ασία, ήταν όμως ήδη γνωστή στους Χαλδαίους γύρω στο 5000 π.Χ. και μετά εξαπλώθηκε στην Αίγυπτο και στην Ελλάδα.
Γνωστή είναι επίσης και η ινδική, όπως και η κινέζικη αστρολογία.

Η παρατήρηση του έναστρου ουρανού, από την αρχαιότητα γοήτευε τους ανθρώπους.

Αμέτρητοι μύθοι  δημιουργήθηκαν από την ανθρώπινη φαντασία, σε μια ιδιαίτερη προσπάθεια να εξηγήσει ο κάτοικος της Γης, την προέλευση, την πορεία και τον τελικό προορισμό του.

Οι μύθοι αυτοί είναι όμως άμεσα συνδεδεμένοι με την ανθρώπινη φύση….

Στον ουρανό συναντιούνται η επιστήμη ( αστρονομία ), η θρησκεία ( το άστρο των Χριστουγέννων ) και η φιλοσοφία ( αστρολογία ).

Το λαμπερό άστρο των Χριστουγέννων, που λέγεται πως ήταν η Σύνοδος  Δία – Κρόνου,
Ανήγγειλε  ένα λαμπρό Γεγονός και ιδιαίτερο για την εξελικτική πορεία των ανθρώπων .
Το ότι  οδήγησε τους Μάγους στο θείο βρέφος…
Υπονοεί  την δυνατότητα να από συμβολίσουμε τα σημάδια, (πλανήτες) ώστε να φτάσουμε στο επιθυμητό προορισμό μας….

Από επιστημονική πλευρά, αν δούμε το θέμα και παρατηρήσουμε ένα άτομο, θα δούμε να μοιάζει …  με το ηλιακό μας σύστημα.
Το άτομο αποτελείται από τον κεντρικό πυρήνα, ο οποίος σχηματίζεται από κάποιον αριθμό πρωτονίων (σωματίδια με θετικό ηλεκτρικό φορτίο) και από νετρόνια (σωματίδια ηλεκτρικά ουδέτερα) και γι’ αυτό έχει θετικό φορτίο, γύρω από τον οποίο στροβιλίζονται τόσα ηλεκτρόνια (σωματίδια με αρνητικό ηλεκτρικό φορτίο με τιμή ίση με αυτή του πρωτονίου), όσα είναι τα πρωτόνια του πυρήνα. Μ’ αυτό τον τρόπο, όλο το σύστημα είναι ηλεκτρικά ουδέτερο.
Η ιδέα του ελάχιστου, αδιαίρετου, άφθαρτου σωματιδίου που αποτελεί την ύλη ξεκινά από τον 5ο π.Χ. αιώνα και τους αρχαίους έλληνες φιλοσόφους Λεύκιππο και του μαθητή του, Δημόκριτο.
Αυτό το ελάχιστο ονομάστηκε από τον Δημόκριτο… άτομο.
Η πρώτη προσπάθεια περιγραφής της δομής του ατόμου έγινε από τον Τζ. Τόμσον, που φαντάστηκε το άτομο ως μια υγρή σφαίρα θετικά φορτισμένη, στο εσωτερικό της οποίας κινούνταν τα ηλεκτρόνια.
Ο Μπορ (Bohr) το 1922 πρότεινε ένα άλλο μοντέλο το οποίο, διατηρώντας τη δομή του κεντρικού πυρήνα και των περιφερειακών ηλεκτρονίων, βασιζόταν σε δύο κανόνες: 1) το ηλεκτρόνιο μπορεί να διανύσει συγκεκριμένες μόνο τροχιές, στις οποίες δεν χάνεται ενέργεια σε ακτινοβολία, 2) η εκπομπή ή η απορρόφηση ενέργειας υπό μορφή ακτινοβολίας γίνεται, όταν το ηλεκτρόνιο περνά από μια τροχιά σε άλλη, πιο εξωτερική ή πιο εσωτερική.
Στη συνέχεια, ο Σόμμερφελντ επέκτεινε τη θεωρία του Μπορ παίρνοντας υπόψη ότι οι τροχιές είναι ελλειπτικές.

Παρατηρούμε λοιπόν πως υπάρχει ομοιότητα, του μικρόκοσμου με τον μακρόκοσμο…


Από την αρχαιότητα οι άνθρωποι ρύθμιζαν την σπορά και την ναυσιπλοΐα με γνώμονα τα αστέρια…

Στις απαρχές τους οι επιστήμες και η θρησκεία συμβάδιζαν με τις αστρονομικές και αστρολογικές παρατηρήσεις.
Έτσι οι μεγαλύτεροι φιλόσοφοι εκτός από μαθηματικά και γεωμετρία είχαν πολύ καλή γνώση αστρονομίας…

Σύμφωνα με την ετυμολογία της, η λέξη Φιλοσοφία, σημαίνει “αγάπη για τη γνώση”.
Κλάδοι της φιλοσοφίας είναι η μεταφυσική ή οντολογία, η ηθική, η αισθητική, η λογική, η επιστημολογία και η γνωσιολογία.
Στην αρχή η φιλοσοφία ήταν κοσμολογική.
Οι Έλληνες στοχαστές του 6ου και του 5ου αι. π.Χ. (οι λεγόμενοι Προσωκρατικοί, στους οποίους βρίσκουν την απαρχή της δυτικής φιλοσοφίας) θέτουν το ερώτημα της προέλευσης του κόσμου, και των νόμων που διέπουν τη φυσική πραγματικότητα.
Σ’ αυτή την πρώτη περίοδο, ήδη προβάλλουν τα βασικά θέματα της φιλοσοφίας: η πραγματικότητα ως ον (Παρμενίδης) και ως γίγνεσθαι (Ηράκλειτος), που καθοδηγείται από μια νοητική αρχή (Αναξαγόρας) ή μια εντελώς μηχανική αρχή (Δημόκριτος), ή είναι δομημένη σύμφωνα με αριθμητικές σχέσεις (Πυθαγόρας).
Τον 5ο αιώνα π. Χ., η φιλοσοφική σκέψη εμπλουτίστηκε με καινούργιες θεματικές, που εισηγήθηκαν οι σοφιστές, οι οποίοι στρέφουν το ενδιαφέρον τους στον άνθρωπο ως κοινωνική ύπαρξη.



Αστερισμοί – ζώδια – πλανήτες.

Αστερισμός
Αστερισμός ονομάζεται μια ομάδα αστεριών τα οποία είναι ενωμένα μεταξύ τους.
Η διαίρεση του ουρανού σε αστερισμούς πραγματοποιήθηκε πάρα πολύ παλιά και χρησίμευε κυρίως για την αναγνώριση και το διαχωρισμό των μεμονωμένων αστεριών.
Οι αρχαίοι λαοί σχημάτιζαν εδώ εικόνες θεοτήτων, ηρώων, ζώων, αντικειμένων κ.λ.π.
Το πρώτο έργο που περιλαμβάνει ένα κατάλογο αστερισμών είναι ο “Αλμάγηστος” του Πτολεμαίου που ταξινομεί 48 αστερισμούς.
Πρόσφατα ο ουρανός είναι επιστημονικά χωρισμένος σε 88 αστερισμούς από τους οποίους 29 στα βόρεια του Ζωδιακού κύκλου, 12 στο Ζωδιακό κύκλο και 47 στο νότο.

Ζωδιακός
Ζωδιακός κύκλος ονομάζεται η Ζώνη της ουράνιας σφαίρας που οριοθετείται από δύο δακτυλίους παράλληλους στην εκλειπτική που βρίσκονται βόρεια και νότια αυτής.
Ο Ζωδιακός χωρίζεται σε 12 τμήματα ίσα το οποία αντιστοιχούν στα ζώδια: Κριός, Ταύρος, Καρκίνος, Λέοντας, Παρθένος, Ζυγός, Σκορπιός, Τοξότης, Αιγόκερος, Υδροχόος και Ιχθείς.
Οι αστερισμοί του Ζωδιακού είναι σήμερα μετατοπισμένοι σε σχέση με τα παραδοσιακά ζώδια λόγω του αστρονομικού φαινομένου της μετάπτωσης των ισημεριών.
Αυτό όμως δεν επηρεάζει την αστρολογική μελέτη διότι εμείς ασχολούμαστε με τον τροπικό ζωδιακό, ο οποίος είναι νοητός και χωρίζεται σε 12 ισομερή τμήματα των 30 μοιρών.
Ο αστρικός ζωδιακός όπου βρίσκονται οι αστερισμοί χωρίζεται σε 12 τμήματα ανισομερή…
Άλλοι αστερισμοί έχουν λιγότερο από 30 μοίρες και άλλοι περισσότερες.
Τον αστρικό ζωδιακό τον χρησιμοποιούμε για να γνωρίζουμε  ποια «μεγάλη εποχή» διανύουμε… όπως την εποχή του Υδροχόου που όλοι γνωρίζουμε.

Πλανήτης
Πλανήτης ονομάζεται το Ουράνιο σώμα που περιστρέφεται γύρω από έναν αστέρα.
Οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, με βάση την απόστασή τους από τον Ήλιο, είναι: Ερμής, Αφροδίτη, Γη, Άρης, Δίας, Κρόνος, Ουρανός, Ποσειδώνας και Πλούτωνας.
Ανάμεσα στον Άρη και το Δία βρίσκονται ένας μεγάλος αριθμός μικρών πλανητών ή αστεροειδών. Οι πλανήτες του ηλιακού συστήματος μπορούν να ταξινομηθούν σε εσωτερικούς (Ερμής και Αφροδίτη), που κινούνται στο εσωτερικό της τροχιάς της Γης και σε εξωτερικούς (από τον Άρη ως τον Πλούτωνα).



Η αστρολογία είναι …. Γήινη!

Το σύστημα που χρησιμοποιούμε είναι του Πτολεμαίου… δηλ γεωκεντρικό!
Ο Πτολεμαίος, Έλληνας αστρονόμος, γεωγράφος και μαθηματικός,  γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια το 138 μ.Χ. και πέθανε το 180 μ.Χ..
Συστηματοποίησε την ελληνική αστρονομία και επηρέασε την επιστημονική σκέψη μέχρι τον 19ο αιώνα.
Ίδρυσε στην Αλεξάνδρεια αξιόλογο Αστεροσκοπείο και ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τον Ήλιο και τη Σελήνη.

Από την στιγμή που γεννιόμαστε και ζούμε πάνω στη Γη, θεωρούμε πως αυτή είναι το κέντρο και οι υπόλοιποι πλανήτες όπως και ο Ήλιος, γυρίζουν γύρω απ αυτήν.

Τα βασικά εργαλεία μας εκτός από τις αστρονομικές μετρήσεις των πλανητών, είναι οι ισημερίες και τα ηλιοστάσια.
Έτσι ξεκινάμε

21- 3   εαρινή ισημερία   0 μοίρα του Κριού

21- 6   θερινό ηλιοστάσιο  0 μοίρα του Καρκίνου

23- 9   φθινοπωρινή ισημερία 0 μοίρα του Ζυγού

21- 12  χειμερινό ηλιοστάσιο  0 μοίρα του Αιγόκερω


Στην εαρινή ισημερία ο Ήλιος βρίσκεται πάντα στην 0 μοίρα του Κριού
Με βάση τις ισημερίες και τα ηλιοστάσια και με έναρξη την εαρινή ισημερία ξεκινάει το αστρολογικό μας ταξίδι….

Από την Ελίνα Βατικιώτη, μέλος του ΠΑΜΕ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ.