Tέλη Ιουνίου του ’08, μπήκε στη ζωή μου αναπάντεχα, μέσα απ’ το διαδίκτυο, ένα νέο (συγκλονιστικό για μένα) σύστημα γνώσης. Μέχρι τότε, μόνο η Αστρολογία είχε καταφέρει να με κατακτήσει ολοκληρωτικά. Είμαι ένας άνθρωπος ανήσυχος, που έχει ανάγκη διαρκώς, το Δέος της Αλήθειας της Ύπαρξης στη ματιά του, κάτι πολύ δύσκολο πρακτικά, ζώντας στην ρεαλιστική κρόνια πραγματικότητα. Η Αστρολογία, μ΄έχει βοηθήσει ν’ αναγνωρίσω το «ανικανοποίητο κι ουτοπικό» της φύσης μου και να κατανοήσω αλλά και ν΄αποδεχθώ τους απαραίτητους φυσικούς περιορισμούς, χωρίς να «καταβροχθίζομαι» από αυτούς.
Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψω σύντομα κι εμπεριστατωμένα, τα δώρα της Αστρολογίας στη ζωή μου, αυτά που ξεχωρίζω όμως, είναι το Δέος κι η Ελπίδα, στην αγωνιώδη παρατήρηση της συχγρονικότητας!
Η Αστρολογία , ήταν και η αφορμή, αλλά και η αιτία να ενδιαφερθώ και γι’ αυτό το νέο σύστημα γνώσης για δύο λόγους: 1) Πρόκειται για ένα πολυσύνθετο σύστημα, με βάση του την Αστρολογία και μάλιστα, την αποδεικνύει. 2)Η Αστρολογία ήταν και πάλι η πυξίδα μου στον χρόνο, ώστε να «υποψιαστώ» και τότε, (η κοινή λογική θα ήταν αδύνατον), ότι θα βρισκόμουν μπροστά σε κάτι μεγαλειώδες για την ζωή μου, που σχετίζεται με τη μελέτη.
Πολλά και σημαντικά τα αστρολογικά δρώμενα στον χάρτη μου, όλα ένα επιπλέον κομματάκι στο παζλ της εικόνας των επικείμενων εμπειριών.
Ο διελαύνων Δίας (γωνιακός στον γεν. χάρτη και ουρά χαρταετού), στον Αιγόκερω, στον 3ο οίκο μου, σε σύνοδο με τον γεν. Ήλιο (κυβ. του 10ου μου σε γεν. τρίγωνο μεταξύ τους), ενεργοποιούσε 2 γεν. χαρταετούς, όπου συμμετέχουν γεν. Δίας-Ουρανός-Ποσειδώνας –Πλούτωνας-Χείρωνας. Θέση, που καταλαμβάνει μια φορά στα 12 χρόνια. Δεν είναι και μικρό διάστημα να περιμένει κανείς τις συγκεκριμένες ευκαιρίες που φέρνει ως δώρα του. Με πιθανότητα μάλιστα να προσπεραστούν αναξιοποίητες, γιατί παρουσιάζονται έτσι απλά κι αβίαστα μες την συμπαντική ροή, χωρίς κυνήγι, λόγω των «απαλών» γωνιών.
Ο διελαύνων Κρόνος, κυβ. του 3ου μου οίκου, στον 10ο, (γωνιακός στον γεν.), σε ιστορικής σημασίας όψη, αντίθεση με την γεν. θέση του. Μια θέση ακόμα σπανιότερη, εφ΄όσον για τους μακροβιότερους, μπορεί να βρεθεί σ’ αυτήν έως 3 φορές σ’ όλη μας τη ζωή.
Εξ’ ίσου σπάνια, άρα σημαντική, η όψη συνόδου του ΒΔ και Χείρωνα με την γεν. Σελήνη (στον 4ο οίκο, κυβ. του 9ου) και εξάγωνο ταυτόχρονα με γεν. Ερμή (κυβ. γεν. ΒΔ)-Αφροδίτη-ΝΔ και φυσικά τρίγωνο ΒΔ.
Ακόμα σπανιότερη η κάθε όψη του Ουρανού (κυβ. γεν.4ου), σε τετράγωνα με ΒΔ/ΝΔ-Ερμή-Αφροδίτη (γεν. όψεις επίσης τετράγωνα μεταξύ τους) και τέλος σε όψη μοναδικότητας, ο προοδευμένος Ήλιος (από γεν. 3ο οίκο), σε τελευταία ζωδιακή μοίρα και σε ταυτόχρονο εξάγωνο με τον διελαύνοντα Πλούτωνα (κυβ. του ωρ. μου με γεν. σχέση τριγώνου μεταξύ τους).
Ομολογώ ότι δεν μπορούσα τότε που συνέβαιναν αυτές οι όψεις, να συλλάβω το μέγεθος και την σημαντικότητα του δώρου ζωής, από τις εμπειρίες που υποδείκνυαν οι πλανήτες. Παρ΄όλο που από τότε άλλαξε η ζωή μου, (και μόνο που μπήκα σ’ ένα νέο αντικείμενο μελέτης με νέες συναναστροφές και νέες δραστηριότητες), μόλις τώρα, ένα χρόνο μετά, αρχίζω να επιβεβαιώνω αντιλαμβανόμενη βιωματικά, την αρχική μου υποψία, για τη σημασία των τότε αστρολογικών «οιωνών».
Η τότε βιωματική μου εμπειρία από την επαφή μου με αυτό το νέο σύστημα με τ΄όνομα Human Design System, ήταν αρχικά έλξη, έκπληξη, προσδοκία, μετά αμφισβήτηση, ηδονιστική περιέργεια, ακολούθησε μανιώδης μελέτη της παραμικρής λεπτομέρειας, την οποία εντυπωσιακά γρήγορα, διαδέχθηκε, καχυποψία, αρχέγονος φόβος, μανία «υπαρξιακής» καταδίωξης, οργιώδη σενάρια επιστημονικής φαντασίας και παραλίγο καθολικό νοητικό blackout, εξ’ αιτίας της υπερφόρτισης του νευρικού μου συστήματος. Για απροσδιόριστο πόσο, ίσως και κλάσμα του δευτερολέπτου, που φάνηκε αιωνιότητα, «σχοινοβατούσα» επικίνδυνα, ατενίζοντας μοιρολατρικά την πτώση στο κενό της συνείδησης. Κατάλαβα για τα καλά, πόσο αδιόρατη σχεδόν, είναι η διαχωριστική γραμμή που μας χωρίζει απ΄την σχιζοφρένεια. Ήταν τέτοιο το σοκ, που με συνέφερε κιόλας. Αποφάσισα λοιπόν, να βάλω τέρμα στην εμμονή του να βρω άμεσα όλες τις απαντήσεις και να επιβραδύνω. Έτσι κι αλλιώς δεν μπορούσα ν’ αφομοιώσω τίποτα, όσο σκληρά κι αν προσπαθούσα.
Το ίδιο το HDS εξ’ άλλου, αυτό που προτείνει, δεν είναι η άμεση κατανόησή του, αλλά η βιωματική Αλήθεια, μέσα από τον προσωπικό πειραματισμό. Η αφομοίωση της γνώσης του, δεν κερδίζεται μέσα από την θεωρητική μελέτη κι έρευνα, αλλά μόνο μέσα από την μεταλλακτική εμπειρία, συνολικής διάρκειας 7 ετών, όπου φτάνει κανείς να κατακτήσει τον προσωπικό του «Επίγειο Παράδεισο». Ακολουθώντας μια απλή τεχνική στρατηγικής, που απορρέει από την πραγματική εξουσία του γενετικού μας κώδικα, μπορούμε να παίρνουμε τις σωστές για μας αποφάσεις που εκπληρώνουν τον πραγματικό μας Εαυτό.
Κι εγώ θεώρησα, ότι αν βουτήξω στον ωκεανό της νέας γνώσης του και διαβάσω τόνους πληροφορίας, θα γνωρίσω το σύστημα και θα ρίξω και μια κλεφτή ματιά και στον Παράδεισο, μπας και δεν μ΄αρέσει, και γλυτώσω και την 7ετή αναμονή. Πώς να μην τα παίξει ο ταλαίπωρος Ερμής μου με τόσο Ουράνιο βομβαρδισμό! Όσο πιο αδηφάγα έπεφτα στη μελέτη, τόσο πιο πολύ μπλοκάριζε το μηχανάκι μου.
Μάλλον θα γέρασα σκεφτόμουν και το χάνω, δεν μπορώ ν’ αφομοιώσω όπως παλιά. Την Αστρολογία, από την αρχή, την ρούφηξα, την κατάπια, την χώνεψα και την ξαναρουφώ διαρκώς απ’ την αρχή, όπως διαρκώς κι αυτή αναπτύσσεται κι εξελίσσεται. Πάντα μου ήταν κατανοητή και πάντα είχε ικανοποιητικές για μένα απαντήσεις. Η αλήθεια είναι ότι αυτή μου η δεινότητα αφομοίωσης, ισχύει μόνο για την Αστρολογία που αναπνέω με αυτήν και όχι αδιακρίτως σε όλους τους τομείς γνώσεις. Ακόμα και για πολύ απλά, αλλά αδιάφορα για μένα πράγματα, το IQ μου, είναι ξανθό πλατινέ.
Στην προκειμένη περίπτωση, το ενδιαφέρον μου είχε χτυπήσει κόκκινα, με την δεινότητα όμως να αγνοείται. Απογοητεύτηκα και θύμωσα πολλές φορές με τον εαυτό μου, τον τελευταίο χρόνο κι όσο σκεφτόμουν και το 7ετίας πείραμα πιθανό χάσιμο χρόνου, τσίτωνα περισσότερο και χρέωνα τους θιασώτες του για μια τεράστια παγίδα, με οικονομικά ή ποιος ξέρει και τι άλλα, εις βάρος αφελών οφέλη. Συνέχιζα όμως και περιέργως, έμπαινα πιο δυνατά και πιο βαθιά, μετά από κάθε φορά που σκέφτηκα να το απορρίψω. Την μια στιγμή το αντιλαμβανόμουν πλήρως και την άλλη, ήταν σαν να προσπαθώ μελετώντας το, να γνωρίσω τον ωκεανό απ΄τις σταγόνες του, νοιώθοντας απίστευτη σύγχυση και χάος.
Κάπου στο σήμερα (έναν χρόνο μετά), βλέπω πως όταν πας να εξηγήσεις με λόγια, μια πολύ απλή βιωματική αλήθεια, αυτή γίνεται περίπλοκη, γιατί μπορεί τα μέρη που τη συνθέτουν, να είναι και όσες οι σταγόνες που δίνουν την αλήθεια του ωκεανού. Αν θες να τον γνωρίσεις, πρέπει να βουτήξεις και να τον ταξιδέψεις. Δεν έχεις άλλο τρόπο για την αλήθεια, παρά μόνο την εμπειρία της.
Σκεφτείτε αντίστοιχα, την εμπειρία της ίδιας της αναπνοής. Ένα μωρό που γεννιέται, δεν περιμένει να την κατανοήσει, πριν βιώσει την Αλήθεια της. Αργότερα αν θέλει, θα μπορεί να την μελετήσει και να την αντιληφθεί ποικιλοτρόπως, με την κάθε της τεχνική λεπτομέρεια.
Ένα χρόνο προσωπικής μελέτης και παρακολούθησης τρεις κύκλους μαθημάτων της Ακαδημίας της επαγγελματικής εκπαίδευσης του HDS, ακόμα δεν μεταβολίζω καλά τη γνώση. Η εμπειρία του πειραματισμού όμως, μου έχει επιτρέψει να ρίξω και την κλεφτή μου ματιά κι αυτό ενθαρρύνει την Πίστη να διαδεχθεί την Ελπίδα, για τον «Επίγειο Παράδεισο».
Όλοι όσοι αγαπάμε την Αστρολογία, ψάχνουμε για χαμένα κλειδιά της. Βλέποντάς την όμως σαν ένα ολόκληρο «χαμένο» κομμάτι γνώσης από ένα μεγαλύτερο παζλ, μπορεί και να συνθέτει μια ακόμα μεγαλύτερη Αλήθεια της Ύπαρξης, κάτι ακόμα πιο Μεγαλειώδες!
Δεν διαφημίζω το Σύστημα Ανθρώπινου Σχεδιασμού, όπως θα το λέγαμε στα Ελληνικά, μοιράζομαι την ημερολογιακή μου αστρολογική καταγραφή, σαν προσφορά μου στην Αστρολογία.
Παντού καταγράφονται, κανόνες κι εφαρμογές της Αστρολογικής γνώσης και θεωρίας αλλά και των αποδεικτικών πρακτικών παραδειγμάτων της, μέσα από τη δουλειά των αστρολόγων. Θεωρώ εξ ίσου χρήσιμο, κι αντιπροσωπευτικό για μένα, σαν Αστρολόγοι (οι καταγίνοντες με την Αστρολογία), να μοιραζόμαστε και κάποια παραδείγματα, μέσα από την βιωματική αστρολογική μας μελέτη. Κι αυτός είναι ο λόγος που καταμαρτυρώ πάντα, μέσα από το προσωπικό μου πρίσμα και την δική μου Αλήθεια στο κάθε Τώρα, γιατί μόνο αυτήν μπορώ να γνωρίζω, ουτοπική ή ρεαλιστική…?!?... Ο χρόνος θα δείξει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου